The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
rozkochany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozkochanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który rozkochał się w kimś, w czymś; bardzo kochający, rozmiłowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rodzice rozkochani w jedynaku. Młodzież… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkochany — rozkochanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozkochać (p.) rozkochany w użyciu przym. 1. «taki, który się w kimś rozkochał» Rozkochany młodzieniec. Rozkochana w dziecku matka. 2. «wyrażający gorącą miłość, zakochanie się; namiętny, czuły»… … Słownik języka polskiego
rozmiłowany — rozmiłowanyani imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozmiłować (p.) rozmiłowany w użyciu przym. a) «taki, który wykazuje zamiłowanie do czegoś, jest zwolennikiem, miłośnikiem czegoś» Ktoś rozmiłowany w sporcie, w swoim zawodzie. Marzyciel… … Słownik języka polskiego
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
